Historia szkoły

„Historia to świadek czasów, światło prawdy, żywa pamięć,
 mistrzyni życia, zwiastunka przyszłości"
Liwiusz

    Początek historii naszej szkoły sięga roku 1958. Na siedzibę liceum wybrano budynek dawnej szkoły niemieckiej przy ul. Dworcowej, w którym podczas II wojny światowej mieścił się  szpital polowy dla żołnierzy radzieckich. Koniec wojny przyniósł Ziemi Chojeńskiej poważne zniszczenia w zabudowie, które nie ominęły również obecnego budynku liceum. Odbudowa i modernizacja szkoły zakończona została w 1957 roku.Przeniesiono do niego wówczas z budynku przy ulicy szkolnej, działające tam od 1954 roku Państwowe Liceum Pedagogiczne i Szkołę Podstawową. Jednak już po roku władze oświatowe podjęły decyzję o likwidacji Liceum Pedagogicznego i przeniesieniu uczniów do podobnych placówek w innych miastach, np. w Myśliborzu i Stargardzie. Dyrektorzy tych szkół przejęli także sprzęt szkolny i wyposażenie gabinetów. Zaczęto się zastanawiać co zrobić z okazałym i świeżo wyremontowanym  budynkiem liceum. W tej sprawie przyjechała wówczas do Chojny p. Derejczyk z  Wydziału Kształcenia Nauczycieli Kuratorium ze Szczecina. Spotkała się z mieszkańcami  Chojny i okolicy, którzy uzasadniali potrzebę działania szkolnictwa średniego na tym terenie. Na skutek zdecydowanej postawy społeczności miasta, jak i niektórych nauczycieli, zorganizowano 11- letnią Szkołę Ogólnokształcącą – rozwojową. Duży wkład w powstanie liceum wnieśli: p. Kulmaga - prezes Gminnej Spółdzielni, p. Dworak - sekretarz Miejskiej Rady  Narodowej, naczelnik poczty p. Grochala, były wicedyrektor liceum pedagogicznego- p. Głuszko i szereg innych mieszkańców Chojny, którzy na zebraniach swoją bojowością zagrzewali innych do zajęcia zdecydowanej postawy w tej sprawie. Delegacja rodziców jeździła do Kuratorium i KW PZPR. Uparta i zdecydowana postawa rodziców, poparta pomocą dla nowo organizowanej się szkoły, zyskała uznanie w byłym Wydziale Oświaty Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie. Delegacji rodziców oświadczono, że o ile będzie odpowiednia ilość kandydatów, to zostanie otwarta klasa VIII. Rozpoczęto rekrutację. Dyrektor szkoły, p. Zbigniew Sroka, odwiedzał pobliskie szkoły podstawowe, w których była klasa VII i zachęcał młodzież do kontynuowania nauki w liceum w Chojnie.   
1 września 1958 roku po raz pierwszy w mury szkoły wstąpili uczniowie liceum ogólnokształcącego i istniejącej już szkoły podstawowej z obwodu szkolnego, który obejmował Barnkowo,  Kolonię oraz ulice: Polną i Ogrodową. Było wówczas siedem klas szkoły podstawowej, a klasa ósma dała początek liceum. Uczyło się w niej 41 uczniów. Dyrektorem szkoły został p. Zbigniew Sroka, który wcześniej pracował jako nauczyciel matematyki w liceum pedagogicznym. Pracę rozpoczęło 8 nauczycieli. I tak rozpoczęła się historia Liceum Ogólnokształcącego w Chojnie.
    Zadaniem dyrektora było wyposażenie szkoły w sprzęt, który przywieziono ze Szczecina z likwidowanych placówek, a następnie dzięki pomocy radnych z powiatu i gminy udało się pozyskać pieniądze na uzupełnienie bazy dydaktycznej. Dużą pomocą służył Państwowy Ośrodek Maszynowy w Chojnie, który w 1959 roku został opiekunem szkoły, pomagając m.in. w transporcie sprzętu oraz węgla do kotłowni.
    Większym jednak problemem, jak wspomina dyrektor Sroka, było skompletowanie kadry nauczycielskiej. W 1959 roku w szkole pracowało już 10 nauczycieli i z każdym rokiem liczba ta się zwiększała.     W szkole uczyło się sporo młodzieży z okolic Chojny, stąd zaistniała potrzeba internatu. Umieszczono go  na II piętrze budynku szkolnego, zaś stołówkę i kotłownię w suterenie. W pierwszym roku istnienia szkoły dwie sale zajęte były przez uczniów mieszkających w internacie. Wraz ze wzrostem liczby uczniów z terenu, zaczęło brakować  miejsc w internacie. Dyrektor rozpoczął więc starania o zgodę na budowę nowego  budynku,  w którym mogłaby mieszkać młodzież szkolna. Niestety, na początku lat sześćdziesiątych nie było to możliwe. W efekcie zabiegania w tej sprawie miasto oddało do użytku szkoły na internat i mieszkania dla kadry nauczycielskiej budynek przy ul. Roosevelta, gdzie wcześniej urzędowały władze miasta i mieściła się biblioteka. Do ważniejszych inwestycji z tego okresu należy również remont boiska szkolnego, który udał się niewielkim kosztem, za to przy wymiernej pomocy rodziców.    W maju 1962 roku odbyła się w liceum pierwsza matura. Przystąpiło do niej 21 absolwentów. Pomimo wielu obaw uczniów  co do wyników, 20 absolwentów ją zdało.
    Położenie Chojny w Rejonie Pamięci Narodowej zadecydowało o nadaniu imienia szkole. 4 lutego 1970 roku Kurator Oświaty, na wniosek władz szkolnych, nadał Liceum Ogólnokształcącemu w Chojnie imię Bohaterów spod Siekierek, a 5 marca został wręczony  szkole sztandar ufundowany przez mieszkańców miasta i okolicy, przyjaciół i rodziców. W tym dniu także została odsłonięta tablica pamiątkowa, którą  umieszczono na budynku przy wejściu.
    Z czasem, w związku z coraz większą liczbą uczniów spoza Chojny, internat  przy Roosevelta okazał się za mały, dlatego też dyrektor Sroka rozpoczął starania o pozwolenie na budowę nowego, obok budynku szkoły. Po wielu problemach udało się i rozpoczęła się, trwająca trzy lata budowa nowoczesnego, trzypiętrowego budynku internatu, zaprojektowanego na 250 osób. Uczniowie zamieszkali w nim w 1975 roku.    Na szczególną uwagę w tym okresie działalności szkoły zasługuje prowadzona przez p. Zofię Srokę drużyna sanitarna PCK, która odnosiła sukcesy w rywalizacji z innymi szkołami województwa. Nauczyciele zaś stworzyli męską drużynę siatkówki, grając  w lidze nauczycielskiej  i odnosząc sukcesy. W latach 1972-1975 dyrektorem szkoły był wcześniejszy jej wicedyrektor p. Gerard Lemke, z wykształcenia polonista. Zwiększała się liczebność grona nauczycielskiego, w związku z coraz większą ilością  młodzieży w szkole. W każdym roczniku było już wówczas po cztery klasy.    W liceum  w tym okresie prężnie działał chór. Zespół wokalny prowadzony przez p. Leona Skarżyńskiego uświetniał swymi występami uroczystości szkolne i miejskie. W latach 1971-1973 działał  pod kierownictwem p. Henryka Barszczewskiego zespół taneczny, który wykonywał tańce ludowe, scenki tematyczne, prezentowane na uroczystościach szkolnych, w mieście, a także na funkcjonującym w Chojnie lotnisku radzieckim. Szkoła odnosiła sporo sukcesów w olimpiadach i konkursach przedmiotowych.
Większość absolwentów z powodzeniem dostawała się na studia i świetnie sobie na nich radziła. Mocnym atutem szkoły były zawsze osiągnięcia sportowe, szczególnie w grach zespołowych.    20 sierpnia 1980 roku szkoła zmieniła nazwę na Zespół Szkół imienia Bohaterów spod  Siekierek, bowiem już pod koniec lat siedemdziesiątych wprowadzono do niej ponownie szkołę podstawową. Na początku klasy: siódmą i ósmą. W latach osiemdziesiątych utworzono także Technikum Hodowlane, a szkoła podstawowa funkcjonowała w całości, po jednej klasie w każdym roczniku.    Zawirowania polityczne lat osiemdziesiątych nie ominęły naszej szkoły. W 1982 roku  zwolniony został p. Antoni Widecki, pełniący funkcję dyrektora od roku 1975. Nowym dyrektorem szkoły została p. Janina Kawecka.    Lata 80 - te dla Polski to okres kryzysu gospodarczego, który również miał wpływ  na  funkcjonowanie szkoły.
Kolejni dyrektorzy szkoły: p. Tadeusz Nowak, p. Janusz  Cezary Salamończyk i p. Danuta Czerniukiewicz borykali się z wieloma problemami. Pomimo trudnego czasu, zarówno z powodu ciągłego i głębokiego niedofinansowania  oświaty, jak i częstych zmian przepisów oświatowych, a także następujących kolejno  zmian organizacyjnych, szkoła nie tylko przetrwała, ale następował jej systematyczny rozwój. W dalszym ciągu duża ilość absolwentów, po dobrze zdanej maturze dostawała się na studia.

LINKI

Centralna Komisja Egzaminacyjna

Okręgowa Komisja Egzaminacyjna
w Poznaniu

Kuratorium Oświaty
w Szczecinie

Starostwo Powiatowe
w Gryfinie

GALERIA